Seyhan Akıncı – DasDas’ta perdeler görkemli bir bayan anlatısıyla açıldı yeni döneme. Şebnem İşigüzel’in kaleme aldığı “Dünya Yerinden Oynar” oyununun direktör koltuğunda Mert Fırat oturuyor. Yüzseneler öncesinin İstanbul’unda bir yalıya dünyanın farklı yerlerinden getirilmiş bayanların yalnızca cinsiyetleri niçiniyle gördükleri muamele, verdikleri özgürlük uğraşı şuur akışıyla sahnelenirken pek bir sevdiğimiz tanınan müziklere yazılmış yeni sözlerle ortaya tam manasıyla eğlenirken düşündürten bir iş çıkmış. Pekala, 21. yüzyılda bayanların özgür olması talebiyle sahnede olmak neler hissettiriyor? Oyuncular anlattı.
Gökşen Ateş: “Kadınların ortak kederine dokunmak anlamlı”
Sahniçin “Dünya yerinden oynar bayanlar özgür olsa” diyebiliyor olmak benim için epey değerli. İçinde olmaktan keyif aldığım, dans ve müziğin anlatılana güç kattığı oyunumuzda da yüzsenelerdır değişmemiş bayana şiddet ve manipülasyonun örneklemelerini görüyoruz. Aslında hanımın o kuvvetli, mücadeleci tarafıyla nasıl vazgeçmediğini, içlerinde kalmış özgürlüklerine, burukluklarına, haksızlıklara karşın hâlâ dans edip, müzik söyleyerek hayata tutunma eforlarını görüyoruz. Tüm bayanların ortak kederine dokunmak benim için derin bir manaya sahip… Umuyorum ki dünya üzerinde hangi tarafınca yaralanıyor olursa olsun, zorbalığa uğramış her insan, çocuk, hayvan, tabiat, bayan yok edilmeye çalışılmadan, varlıkları ve özgürlükleriyle yaşama hoşluk katabilmeye devam ederler. Umarım bir gün bayanın aklı, hanımın gücü ve sevgisi dünyayı güzelleştirebilir özgürlüğe kavuşur.
Su Sonia: “Sahnede ve hayatta gayrete devam”
Beni epeyce âlâ hissettiriyor, fakat 21. YY’da hâlâ yüzseneler öncesinin eşitsizlikleriyle uğraşıyor olmak üzücü. Bayana karşı şiddet ve bayan cinayetlerinin çoğunlukla cezasız kalışı, bayan emeğinin değersizleştirilmesi / yok sayılması, bayan cinselliğinin bastırılması yahut ahlaksızlıkla eş tutulması üzere hususlar ne yazık ki yeniliğini koruyor. Eşitsizlikler bitinceye kadar özgürlük taleplerimizi sahnede ve hayatta lisana getirmeye devam edeceğiz.
Alara Canay: “Hâlâ fazlaca yolumuz var”
Asırlardır özgürlüğü talep etme gereksiniminde olmak hâlâ fazlaca yolumuz olduğunu söylüyor bize aslında. Ancak bu yolda emek verip, kendimizi söz edebildiğimiz en yeterli biçimde bir şeyleri değiştirmeye çalışmak, her vakit hoş hissettiriyor.
Özge Fışkın: “Cesaret vermek ismine şahane fırsat”
Kadınların özgür olması, birey olması, istediği üzere bir hayat yaşayıp, kendi ayaklarının üzerinde durması hayatta en hassas olduğum mevzu. Ve maalesef bunlar için hâlâ uğraş etmemiz gerekiyor. Lakin manileri aşabilmek için biz bayanların sesinin gür çıkması lazım. Bu oyun sesimizi duyurmak, umut, cüret vermek ismine şahane bir fırsat oldu. Bana yeterli hissettirdiği üzere izleyen herkese güzel, kuvvetli hissettirmesini dilerim.
Rana Büyükyılmaz: “İhtiyacımız olan bir çağrı”
Çok canlı hissettiriyor, bilhassa seyircinin coşkusu ve bayan seyircilerin gözlerindeki pırıltı, ne kadar içimizde kalmış ve gereksinimimiz olan bir çağrıyı lisana getirdiğimizi bize kanıtlıyor. En keyifli yanı ise bunu, son 20 yılın biz bayanlara “yakıştırmadığı” biçimde yapmak, yani çılgınca eğlenerek, coşarak ve yaşayarak.
Melisa Akman: “İzah etmeye çalışmak can sıkıcı”
Kötü hissettiriyor elbette. 2022 yılında hâlâ cinsiyet eşitsizliğini izah etmeye çalışmak hakikaten can sıkıcı.
birliktece söylemek için herkesi bekliyorlar
Özge Borak: “Özgürlük ismine sahnede olmak güzel”
Tarihte Türkiye’de bayanlara seçme ve seçilme hakkı biroldukça Avrupa ülkesindilk evvel tanınmış bulunmasına rağmen hâlâ özgürlük ismine uğraş göstermek zorunda kalmak, bunun gayretini veriyor olmak fazlaca üzücü. Öte yandan birfazlaca önemli mevzuyu ele alabilecek, ses çıkarabilecek ve o sesi bir yerlere ulaştırabilecek bir mesleği icra ediyor olmak da hoş. Keşke 21. YY’da hâlâ özgürlük için çaba etmiyor olsaydık lakin madem ortada bir gayret var, bu biçimde bu uğurda sahnede olmak hoş.
Emine Doruk: “Meşaleyi izleyiciye devrediyoruz”
Öncelikle bu yüzyılda “Kadın olmak ve yapmak istediğini yapabiliyor olmak” algısının bir lüks olması üzücü. Bir yandan da gerçekleştirebiliyor olmak harikulade bir his… “Dünya Yerinden Oynar” oyunumuzla da vermek istediğimiz ileti bu aslında. Sanatın ilettiklerinin bir kolu da boğazlarda düğüm olan cümleleri herkes ismine dökmek değil midir baktığınızda? Biz söylemek istediklerimizi meşaleyi izleyiciye devredercesine gümbür gümbür söylüyoruz, birlikte söyleyebilmek için herkesi bekliyoruz.
Gökşen Ateş: “Kadınların ortak kederine dokunmak anlamlı”
Sahniçin “Dünya yerinden oynar bayanlar özgür olsa” diyebiliyor olmak benim için epey değerli. İçinde olmaktan keyif aldığım, dans ve müziğin anlatılana güç kattığı oyunumuzda da yüzsenelerdır değişmemiş bayana şiddet ve manipülasyonun örneklemelerini görüyoruz. Aslında hanımın o kuvvetli, mücadeleci tarafıyla nasıl vazgeçmediğini, içlerinde kalmış özgürlüklerine, burukluklarına, haksızlıklara karşın hâlâ dans edip, müzik söyleyerek hayata tutunma eforlarını görüyoruz. Tüm bayanların ortak kederine dokunmak benim için derin bir manaya sahip… Umuyorum ki dünya üzerinde hangi tarafınca yaralanıyor olursa olsun, zorbalığa uğramış her insan, çocuk, hayvan, tabiat, bayan yok edilmeye çalışılmadan, varlıkları ve özgürlükleriyle yaşama hoşluk katabilmeye devam ederler. Umarım bir gün bayanın aklı, hanımın gücü ve sevgisi dünyayı güzelleştirebilir özgürlüğe kavuşur.
Su Sonia: “Sahnede ve hayatta gayrete devam”
Beni epeyce âlâ hissettiriyor, fakat 21. YY’da hâlâ yüzseneler öncesinin eşitsizlikleriyle uğraşıyor olmak üzücü. Bayana karşı şiddet ve bayan cinayetlerinin çoğunlukla cezasız kalışı, bayan emeğinin değersizleştirilmesi / yok sayılması, bayan cinselliğinin bastırılması yahut ahlaksızlıkla eş tutulması üzere hususlar ne yazık ki yeniliğini koruyor. Eşitsizlikler bitinceye kadar özgürlük taleplerimizi sahnede ve hayatta lisana getirmeye devam edeceğiz.
Alara Canay: “Hâlâ fazlaca yolumuz var”
Asırlardır özgürlüğü talep etme gereksiniminde olmak hâlâ fazlaca yolumuz olduğunu söylüyor bize aslında. Ancak bu yolda emek verip, kendimizi söz edebildiğimiz en yeterli biçimde bir şeyleri değiştirmeye çalışmak, her vakit hoş hissettiriyor.
Özge Fışkın: “Cesaret vermek ismine şahane fırsat”
Kadınların özgür olması, birey olması, istediği üzere bir hayat yaşayıp, kendi ayaklarının üzerinde durması hayatta en hassas olduğum mevzu. Ve maalesef bunlar için hâlâ uğraş etmemiz gerekiyor. Lakin manileri aşabilmek için biz bayanların sesinin gür çıkması lazım. Bu oyun sesimizi duyurmak, umut, cüret vermek ismine şahane bir fırsat oldu. Bana yeterli hissettirdiği üzere izleyen herkese güzel, kuvvetli hissettirmesini dilerim.
Rana Büyükyılmaz: “İhtiyacımız olan bir çağrı”
Çok canlı hissettiriyor, bilhassa seyircinin coşkusu ve bayan seyircilerin gözlerindeki pırıltı, ne kadar içimizde kalmış ve gereksinimimiz olan bir çağrıyı lisana getirdiğimizi bize kanıtlıyor. En keyifli yanı ise bunu, son 20 yılın biz bayanlara “yakıştırmadığı” biçimde yapmak, yani çılgınca eğlenerek, coşarak ve yaşayarak.
Melisa Akman: “İzah etmeye çalışmak can sıkıcı”
Kötü hissettiriyor elbette. 2022 yılında hâlâ cinsiyet eşitsizliğini izah etmeye çalışmak hakikaten can sıkıcı.
birliktece söylemek için herkesi bekliyorlar
Özge Borak: “Özgürlük ismine sahnede olmak güzel”
Tarihte Türkiye’de bayanlara seçme ve seçilme hakkı biroldukça Avrupa ülkesindilk evvel tanınmış bulunmasına rağmen hâlâ özgürlük ismine uğraş göstermek zorunda kalmak, bunun gayretini veriyor olmak fazlaca üzücü. Öte yandan birfazlaca önemli mevzuyu ele alabilecek, ses çıkarabilecek ve o sesi bir yerlere ulaştırabilecek bir mesleği icra ediyor olmak da hoş. Keşke 21. YY’da hâlâ özgürlük için çaba etmiyor olsaydık lakin madem ortada bir gayret var, bu biçimde bu uğurda sahnede olmak hoş.
Emine Doruk: “Meşaleyi izleyiciye devrediyoruz”
Öncelikle bu yüzyılda “Kadın olmak ve yapmak istediğini yapabiliyor olmak” algısının bir lüks olması üzücü. Bir yandan da gerçekleştirebiliyor olmak harikulade bir his… “Dünya Yerinden Oynar” oyunumuzla da vermek istediğimiz ileti bu aslında. Sanatın ilettiklerinin bir kolu da boğazlarda düğüm olan cümleleri herkes ismine dökmek değil midir baktığınızda? Biz söylemek istediklerimizi meşaleyi izleyiciye devredercesine gümbür gümbür söylüyoruz, birlikte söyleyebilmek için herkesi bekliyoruz.