Actinopteri
New member
“Sonunda kendimden kurtulmuş hissediyorum. Saplantılarımdan, güzelliğimden, zayıflığımdan, çok büyüleyici ve ulaşılmaz bir babayla yüzleşmekten. Kendimi kabul etmekte her zaman sorun yaşadım ama her zaman mutlak gerçekle.” Tizza Covi ve Rainer Frimmel’in yönettiği, 79. Venedik Film Festivali’nde Ufuklar bölümünde En İyi Kadın Oyuncu ve En İyi Yönetmen ödüllerini kazanan ‘Vera’nın (23 Mart’tan itibaren sinemalarda) başkahramanı Vera Gemma bunu itiraf ediyor. Karizmatik bir baba olan Giuliano Gemma’nın gölgesinde yaşayan bir aktrisin hikayesi, bir nevi otobiyografi, renkli kovboy şapkalarıyla onun batılı görüntüsünü miras alıyor. Onu sömüren erkeklerle yüzeysel ve karmaşık ilişkiler yaşıyor. Ancak bir banliyö mahallesinde 8 yaşındaki bir çocuğun karıştığı bir kaza gözlerini açar. Yeni bir hayata, yeni bir ilişkiye başlar ama bu görüşme bile uzun sürmeyecektir. ‘Vera’ bir kez daha başkalarının, özellikle de erkeklerin elinde istemsiz bir alet olduğunun farkına varır.
Vera Gemma, “Temelde bu filmde kendimdeki rolü ‘oynuyorum'” diyor. Zaaflarım, zayıflıklarım, gücüm ve her zaman hayatımı karakterize eden o yetersizlik duygusuyla benim. Karşılaştırma, babamın güzelliğiyle devam ediyor. bana acı çektirdi. Seçmelerde bunu hep bana karşı kullandılar -diye devam ediyor Romalı aktris- “Ama sen gerçekten babana benzemiyorsun!” hayat, annem benim ve kardeşimin mükemmel, atletik, zayıf, kilo almamamızı istedi, hatta burnumuzu bile yaptırdı. Belki de ailem beni daha çok kendim olmaya teşvik etmeliydi”.
Şaka yollu Vera Gemma, “varlığı sürekli seçmelerle noktalı, çocuk sevgisi gibi beni hiç almasalar bile, onların şaşkınlığını, örnek almamız gereken saflıklarını seviyorum” diye hatırlıyor. Film filmlerinde yaşlıların görüntüleri geziniyor Vera ve kız kardeşi Giuliana’nın yanı sıra babası hakkında da… “Annemiz bizi hep aynı şekilde giydirmeyi severdi – diyor filmde – Ablamdan sadece birkaç ay ayrıydık. Küçüktük ve mutluyduk. “Bugün onu rüyanda görüyor musun?” Kendim olmaya, sanatçı olmak için savaşmaya devam edin. Peşinden koşmaya devam ettiğim bir hayal, kitaplar yazdım, striptizci ve aslan terbiyecisi oldum, kitaplar yazdım ve büyük bir başarı elde eden babama bir belgesel ithaf ettim. Yönetmenliği seviyorum, size bir tür güç, neredeyse karar verme gücü veriyor ki bunu seviyorum.”
“Geçmişimle ilgili hiçbir şeyden pişmanlık duymuyorum ve hiçbir şeyden pişmanlık duymak istemiyorum, L’isola dei Famosi bile” diye devam ediyor Vera Gemma – Başına gelen her şey senin yolculuğunun bir parçası. Herkes bana realite şovuna katılmamamı tavsiye etti. Cesur olduğumu ve şımarık olmadığımı kanıtlamak istedim, 79 gün aç kaldım, hiç şikayet etmedim, 12 kilo verdim. Hala ayrıcalıklı bir insan olduğumu, dünyadaki açlığın bambaşka bir şey olduğunu kendime söyleyip durdum. Ben her zaman açık bir kitap oldum, belki bugün de kendileri devrimlerin en büyüğüyse olacağım”.
Ve “Vera” hakkında konuşmaya geri döner. “Erkek arkadaşlarımdan ayrıldığım filmde, hayatta her zaman tersi oldu – Vera Gemma’yı hatırlıyor – iki koca bıraktım. Netflix’te bir dizi hipotezi yapabilmek ilginç olurdu. Tüm yoldaşlardan başlayarak, kocalar, veda ettiğim erkek arkadaşlar “.
Vera Gemma, “Temelde bu filmde kendimdeki rolü ‘oynuyorum'” diyor. Zaaflarım, zayıflıklarım, gücüm ve her zaman hayatımı karakterize eden o yetersizlik duygusuyla benim. Karşılaştırma, babamın güzelliğiyle devam ediyor. bana acı çektirdi. Seçmelerde bunu hep bana karşı kullandılar -diye devam ediyor Romalı aktris- “Ama sen gerçekten babana benzemiyorsun!” hayat, annem benim ve kardeşimin mükemmel, atletik, zayıf, kilo almamamızı istedi, hatta burnumuzu bile yaptırdı. Belki de ailem beni daha çok kendim olmaya teşvik etmeliydi”.
Şaka yollu Vera Gemma, “varlığı sürekli seçmelerle noktalı, çocuk sevgisi gibi beni hiç almasalar bile, onların şaşkınlığını, örnek almamız gereken saflıklarını seviyorum” diye hatırlıyor. Film filmlerinde yaşlıların görüntüleri geziniyor Vera ve kız kardeşi Giuliana’nın yanı sıra babası hakkında da… “Annemiz bizi hep aynı şekilde giydirmeyi severdi – diyor filmde – Ablamdan sadece birkaç ay ayrıydık. Küçüktük ve mutluyduk. “Bugün onu rüyanda görüyor musun?” Kendim olmaya, sanatçı olmak için savaşmaya devam edin. Peşinden koşmaya devam ettiğim bir hayal, kitaplar yazdım, striptizci ve aslan terbiyecisi oldum, kitaplar yazdım ve büyük bir başarı elde eden babama bir belgesel ithaf ettim. Yönetmenliği seviyorum, size bir tür güç, neredeyse karar verme gücü veriyor ki bunu seviyorum.”
“Geçmişimle ilgili hiçbir şeyden pişmanlık duymuyorum ve hiçbir şeyden pişmanlık duymak istemiyorum, L’isola dei Famosi bile” diye devam ediyor Vera Gemma – Başına gelen her şey senin yolculuğunun bir parçası. Herkes bana realite şovuna katılmamamı tavsiye etti. Cesur olduğumu ve şımarık olmadığımı kanıtlamak istedim, 79 gün aç kaldım, hiç şikayet etmedim, 12 kilo verdim. Hala ayrıcalıklı bir insan olduğumu, dünyadaki açlığın bambaşka bir şey olduğunu kendime söyleyip durdum. Ben her zaman açık bir kitap oldum, belki bugün de kendileri devrimlerin en büyüğüyse olacağım”.
Ve “Vera” hakkında konuşmaya geri döner. “Erkek arkadaşlarımdan ayrıldığım filmde, hayatta her zaman tersi oldu – Vera Gemma’yı hatırlıyor – iki koca bıraktım. Netflix’te bir dizi hipotezi yapabilmek ilginç olurdu. Tüm yoldaşlardan başlayarak, kocalar, veda ettiğim erkek arkadaşlar “.