Millî Eğitim Bakanlığı (MEB) tarafınca kullanılmayan köy okullarının köy hayat merkezlerine dönüşmesiyle yalnızca çocuklar değil yetişkinler de biroldukca farklı alanda eğitim alabiliyor. Kırklareli Değirmencik Köyü Köy Hayat Merkezi’nde açılan takı kursu ile 80 yaşındaki Berra Alaycı da o eğitimlerden yaralanmak için bir daha okullu oldu. 1943 yılında Değirmencik Köyü’nde doğan ve orada büyüyen Alaycı, yıllar evvel ilkokulu okuduğu binada eğitime bir daha katıldığını söyleyerek şu biçimde konuştu:
DERSLERİMİ HİÇ AKSATMADIM
“Bir gün komşum geldi ve bana ‘Köy ömür merkezi açılıyor. Gel seni de oradaki kursa yazdıralım’ dedi. Fakat ben birinci başta istemedim. Ben 80 yaşındayım, bu yaştan daha sonra okula gidersem köydekiler beni ayıplarlar diye düşündüm. Lakin komşum beni ikna etti ve ben de kaydımı yaptırdım. Kaydımı yaptırmama karşın gitmeyi pek düşünmüyordum. Okulların açıldığı gün 6 Eylül’de komşum kapımı çalıp ‘Hadi gidiyoruz’ dedi. O gün bugündür köy ömür merkezinde takı kursuna devam ediyorum. Bir gün bile derslerimi aksatmadım.
ÖĞRETMENİM BENDEN MEMNUN
Okuluma geri dönünce epeyce duygulandım. İlkokuldan 12 yaşımda mezun olmuştum. Tam 68 sene daha sonra okuluma dönmek epey farklı bir his. Oradakiler bana epeyce hoş sahip çıktı. Kursta bir sürü şey öğrendim. Sınıfta ortalama 10 bireyiz. Haftada beş gün gidiyoruz. Hafta sonu ise tatil. Bileklik, kolye, küpe üzere boncuklarla bir sürü farklı çeşitte takı yapıyorum. Hatta kurstaki öğretmenim bana bir model vermeden ben kendi kendime model çıkarıp yapıyorum. O da sınıftaki başka arkadaşlarıma ‘Bakın Berra Teyze hiç bana sormadan yapıyor’ diyor. Eski okulumdaki yeni öğretmenim de benden hayli şad.”
‘ÇALIŞKAN VE SEÇKİN BİR TALEBEYDİM’
İlkokuldayken derslerinin epey yeterli olduğunu söyleyen Alaycı, “Çalışkan ve seçkin bir talebeydim. 2’nci sınıfa giderken 5’inci sınıfların gördüğü matematik sorularını kendi kendime çözebiliyordum. Fakat İlkokuldan daha sonra okula devam edemedim. Okumaya devam etseydim büyük ihtimalle düzgün bir meslek sahibi olurdum. . 17 yaşındayken evlendim. Artık dört çocuğum, altı tane de torunum var. Torunum da bana benzemiş. O okudu, tabip oldu. Tahminen ben de okusaydım onun üzere tabip olabilirdim” dedi.
DERSLERİMİ HİÇ AKSATMADIM
“Bir gün komşum geldi ve bana ‘Köy ömür merkezi açılıyor. Gel seni de oradaki kursa yazdıralım’ dedi. Fakat ben birinci başta istemedim. Ben 80 yaşındayım, bu yaştan daha sonra okula gidersem köydekiler beni ayıplarlar diye düşündüm. Lakin komşum beni ikna etti ve ben de kaydımı yaptırdım. Kaydımı yaptırmama karşın gitmeyi pek düşünmüyordum. Okulların açıldığı gün 6 Eylül’de komşum kapımı çalıp ‘Hadi gidiyoruz’ dedi. O gün bugündür köy ömür merkezinde takı kursuna devam ediyorum. Bir gün bile derslerimi aksatmadım.
ÖĞRETMENİM BENDEN MEMNUN
Okuluma geri dönünce epeyce duygulandım. İlkokuldan 12 yaşımda mezun olmuştum. Tam 68 sene daha sonra okuluma dönmek epey farklı bir his. Oradakiler bana epeyce hoş sahip çıktı. Kursta bir sürü şey öğrendim. Sınıfta ortalama 10 bireyiz. Haftada beş gün gidiyoruz. Hafta sonu ise tatil. Bileklik, kolye, küpe üzere boncuklarla bir sürü farklı çeşitte takı yapıyorum. Hatta kurstaki öğretmenim bana bir model vermeden ben kendi kendime model çıkarıp yapıyorum. O da sınıftaki başka arkadaşlarıma ‘Bakın Berra Teyze hiç bana sormadan yapıyor’ diyor. Eski okulumdaki yeni öğretmenim de benden hayli şad.”
‘ÇALIŞKAN VE SEÇKİN BİR TALEBEYDİM’
İlkokuldayken derslerinin epey yeterli olduğunu söyleyen Alaycı, “Çalışkan ve seçkin bir talebeydim. 2’nci sınıfa giderken 5’inci sınıfların gördüğü matematik sorularını kendi kendime çözebiliyordum. Fakat İlkokuldan daha sonra okula devam edemedim. Okumaya devam etseydim büyük ihtimalle düzgün bir meslek sahibi olurdum. . 17 yaşındayken evlendim. Artık dört çocuğum, altı tane de torunum var. Torunum da bana benzemiş. O okudu, tabip oldu. Tahminen ben de okusaydım onun üzere tabip olabilirdim” dedi.