Actinopteri
New member
Güçlü bir vizyon, kolektif bir ayin, unutulmaz bir açıklık. Stefano Poda tarafından imzalanan Nabucco, bu gece açılış, Arena Opera Festivali'nin 102/A baskısı, Veronese amfitiyatrosunun geçmişinin ve geleceğe, evrensel sembollerin ve muhteşem teknolojinin bir kavşağına dönüştürerek. Her zaman Verona Arena'nın repertuarında merkezi olan Giuseppe Verdi'nin çalışması, bu yıl kendini radikal olarak yeni bir kılavuzla sunuyor: sürükleyici bir sahne, şaşırtıcı görsel efektler, nadir etkileyici gücün koro koreografisi. Bir hikaye anlatmaktan daha fazlası, onu havada şekillendirir. Nabukodonosor kralı altındaki Babil'deki Yahudi halkının savaşlar, kehanetler ve aile dramaları arasında hapsedilmesini söyleyen “Nabucco”, böylece Podda'nın hazırlanmasında kozmik bir mesaj haline gelir.
Sahne, tam bir alan dönüşümü ile açılır: ışıklar, görüntüler ve anıtsal kurulumlar pop estetiğini lirik dramaturji ile harmanlayan görsel bir dilde birleşir. İki büyük dönen küre – insanlığı sallayan zıt güçlerin sembolleri, akıl ve içgüdü, sevgi ve nefret gibi – sürekli bir hareketle kendilerini çeker ve reddederken, merkezde anıtsal bir kum saati, her şeyin “vanitas” tükettiği zamanın bir amblemine hakim olur. “İki kuvvet maksimum kırılma noktasına kadar reddedilir ve sonra bir sentez arar – PODA'yı açıklar – atomik parçacıklar: Birleşik Madde Oluşturma, Üniformalar Yıkım üretir. Mesaj, teknolojinin maneviyat olmadan uçuruma yol açmasıdır”.
Gösteri, zamanımıza güçlü referanslarla çaprazlandı: modernite ve hafıza, benlik ve yeniden doğuş arasındaki gerilim, korkunç ve vizyoner bir atomik mantar da dahil olmak üzere doğal semboller ve kitle koreografisiyle şekilleniyor. Her şey paralel, sürükleyici, bazen hipnotik bir evren yaratmaya katkıda bulunur.
Usta Pinchas Steinberg'in rehberliğinde – 25 yıl sonra Verona'ya döndüğünde – Roberto Gabbiani'nin yönettiği Arena Vakfı korosu, halkın kalbine bir “VA”, askıda olan bir “düşünce” ile ulaştı: yoğun, hareket eden bir sessizlik, yumurtlamadan önce geldi.
Yeni sette, müzik sadece sağlam değil: eylem, jest, vizyon. Orkestra ve koronun yanında, toplam 400 sanatçı için Mimi, dansçı, kalkan ve figür ordusu, kolektif, fiziksel, yoğun bir anlatıya beden verir. Eskrim ayrıca dans ve dövüş sanatında karışan koreografik hareketlerle dil haline gelir. Sahnede, yüksek profilli bir vokal kadrosu: Amartuvshin Enkhbat, Nabucco rolünü otorite ve güçle oynadı; Anna Pirozzi, teknik ve mizaç için olağanüstü bir abygaille sundu. Yanlarında Francesco Meli (Ismael), Vasilisa Berzhanskaya (Fenena) ve Roberto Tagliini (Zaccaria), Carlo Bosi, Gabriele Sagona ve Daniela Cappiello ile birlikte. Replicas'ta beklenen sesler arasında: Anna Netrebko (Abigaille rolünde çıkış), Luca Salsi, Maria José Siri, Aigul Akhmetshina, Simon Lim. Üstte odaklanan ve çok uzak görünen bir sezon için bir parterre yıldız.
Poda Nabucco sadece Verdi'nin dehasına bir övgü değil: bir niyet beyanıdır. Görsel ve sembolik gücü sayesinde bizi ne olduğumuzu ve ne olabileceğimizi düşünmeye davet eden bir çalışma. “Bu modern bir yapım – dedi Poda – izleyiciyi cep telefonunu kapatmaya ve ruhu açmaya davet ediyor. İçine bakmaya”.
“Verona Arena'ya olan sevgi – müfettiş Cecilia Gasia'yı yorumladı – hiç değişmedi. Müziğin canlı, şimdiki, gerekli bir miras olmasını istiyoruz. Ve yeni nesillerle konuşmaya devam ediyor”.
102. Festival Operası başladı ve ilk açılış akşamı zaten zamanı işaretledi. Kurumsal Konukların Parterre'sini besleyin: Lorenzo Fontana, Oda Başkanı, Kültür Bakanı, Alessandro Giuli, İşletme Bakanı, Adolfo Urso, Aile Bakanı ve Eşit Fırsatlar, Eugenia Roccella, Parlamento ile İlişkiler Bakanı, Luca Ceriani, Kültür Gian Marco Mazzi müstehcesi. Ve şaşırtıcı bir şekilde, VIP'ler arasında, seyircilerde, kocasının eşlik ettiği eski Alman Şansölyesi Angela Merkel. Confrindustria'nın Venedik liderleriyle birlikte Gran Guardia'ya yapılan kokteyl için konuklara Arena Vakfı Müfettişi, Cecilia Gasia ve Verona Belediye Başkanı, Damiano, Tommasi'yi ağırlamak için.
(Paolo Martini tarafından)
Sahne, tam bir alan dönüşümü ile açılır: ışıklar, görüntüler ve anıtsal kurulumlar pop estetiğini lirik dramaturji ile harmanlayan görsel bir dilde birleşir. İki büyük dönen küre – insanlığı sallayan zıt güçlerin sembolleri, akıl ve içgüdü, sevgi ve nefret gibi – sürekli bir hareketle kendilerini çeker ve reddederken, merkezde anıtsal bir kum saati, her şeyin “vanitas” tükettiği zamanın bir amblemine hakim olur. “İki kuvvet maksimum kırılma noktasına kadar reddedilir ve sonra bir sentez arar – PODA'yı açıklar – atomik parçacıklar: Birleşik Madde Oluşturma, Üniformalar Yıkım üretir. Mesaj, teknolojinin maneviyat olmadan uçuruma yol açmasıdır”.
Gösteri, zamanımıza güçlü referanslarla çaprazlandı: modernite ve hafıza, benlik ve yeniden doğuş arasındaki gerilim, korkunç ve vizyoner bir atomik mantar da dahil olmak üzere doğal semboller ve kitle koreografisiyle şekilleniyor. Her şey paralel, sürükleyici, bazen hipnotik bir evren yaratmaya katkıda bulunur.
Usta Pinchas Steinberg'in rehberliğinde – 25 yıl sonra Verona'ya döndüğünde – Roberto Gabbiani'nin yönettiği Arena Vakfı korosu, halkın kalbine bir “VA”, askıda olan bir “düşünce” ile ulaştı: yoğun, hareket eden bir sessizlik, yumurtlamadan önce geldi.
Yeni sette, müzik sadece sağlam değil: eylem, jest, vizyon. Orkestra ve koronun yanında, toplam 400 sanatçı için Mimi, dansçı, kalkan ve figür ordusu, kolektif, fiziksel, yoğun bir anlatıya beden verir. Eskrim ayrıca dans ve dövüş sanatında karışan koreografik hareketlerle dil haline gelir. Sahnede, yüksek profilli bir vokal kadrosu: Amartuvshin Enkhbat, Nabucco rolünü otorite ve güçle oynadı; Anna Pirozzi, teknik ve mizaç için olağanüstü bir abygaille sundu. Yanlarında Francesco Meli (Ismael), Vasilisa Berzhanskaya (Fenena) ve Roberto Tagliini (Zaccaria), Carlo Bosi, Gabriele Sagona ve Daniela Cappiello ile birlikte. Replicas'ta beklenen sesler arasında: Anna Netrebko (Abigaille rolünde çıkış), Luca Salsi, Maria José Siri, Aigul Akhmetshina, Simon Lim. Üstte odaklanan ve çok uzak görünen bir sezon için bir parterre yıldız.
Poda Nabucco sadece Verdi'nin dehasına bir övgü değil: bir niyet beyanıdır. Görsel ve sembolik gücü sayesinde bizi ne olduğumuzu ve ne olabileceğimizi düşünmeye davet eden bir çalışma. “Bu modern bir yapım – dedi Poda – izleyiciyi cep telefonunu kapatmaya ve ruhu açmaya davet ediyor. İçine bakmaya”.
“Verona Arena'ya olan sevgi – müfettiş Cecilia Gasia'yı yorumladı – hiç değişmedi. Müziğin canlı, şimdiki, gerekli bir miras olmasını istiyoruz. Ve yeni nesillerle konuşmaya devam ediyor”.
102. Festival Operası başladı ve ilk açılış akşamı zaten zamanı işaretledi. Kurumsal Konukların Parterre'sini besleyin: Lorenzo Fontana, Oda Başkanı, Kültür Bakanı, Alessandro Giuli, İşletme Bakanı, Adolfo Urso, Aile Bakanı ve Eşit Fırsatlar, Eugenia Roccella, Parlamento ile İlişkiler Bakanı, Luca Ceriani, Kültür Gian Marco Mazzi müstehcesi. Ve şaşırtıcı bir şekilde, VIP'ler arasında, seyircilerde, kocasının eşlik ettiği eski Alman Şansölyesi Angela Merkel. Confrindustria'nın Venedik liderleriyle birlikte Gran Guardia'ya yapılan kokteyl için konuklara Arena Vakfı Müfettişi, Cecilia Gasia ve Verona Belediye Başkanı, Damiano, Tommasi'yi ağırlamak için.
(Paolo Martini tarafından)