Actinopteri
New member
İşte yine burada. Efsanevi Komandante, Il Blasco, Kom, Zocca'nın rockçısı, o, eşsiz ve paslanmaz Vasco Rossi. Onun lejyonları, olası tüm istatistikleri ve tahminleri yeniden yazan adamın onlarca yıldır (en az dört) canlı performanslarına eşlik eden çerçeveyi oluşturmak için eğer veya ama olmadan harekete geçiyor. Bu gece hepsi bir dizi etkinliğin ilkinin açılışını yapması için buradalar. Milano'daki San Siro Stadyumu'nda art arda yedi bilet tükendi. Yedi gün, neredeyse bir hafta. Yedi konser için dört yüz bin seyirci (akşam başına 60 bin) ama belki daha da fazlası. Ve bildiğimiz kadarıyla, bunlar kolaylıkla iki katına çıkabilirdi ve sonuç zerre kadar değişmezdi. Daha sonra dört randevu için Bari'ye taşınacak (ona bunu yapmasını yazıyoruz, açıkçası biletleri tükendi) ama Vasco kendini Milano'da yenecek.
Yedi gösteriyle burada toplam iki buçuk milyondan fazla izleyicinin önünde otuz altı kez sahneye çıkacak. Onun gibisi asla yok. Biletleri tükenen bir Meazza, en deneyimli rock yıldızını bile titretecek, göğsüne bir madalya gibi sabitlenecek bir başarıdır, ancak Vasco için bu her zamanki gibi bir iş. İşte burada 'çetesine' unutulmaz bir performans sergiliyor.
Nesiller arası ve aşırılıkçı bir fandom: Birçokları için Vasco rock'tır ve hiçbir karşılaştırma veya müdahale kabul edilmez. Sadece 30 bin seyircili taraftar kulübü için düzenlenen Bibione'de bunu başarabilenler zaten 'veri sıfır'daydı. Bireysel konserlerden ziyade turları toplamaya alışmış bir izleyici kitlesi. Milano'da geceyi giriş kapılarının önünde geçirenler, her ne şekilde olursa olsun sırf orada olmak için ülkeyi baştan başa geçenler var. Ve yedi randevunun tamamı için bilet satın alan kişi.
Akşam tam zamanında, tam saat 20.45'te, 87 metre genişliğinde, 25 metre derinliğinde ve 28 metre yüksekliğinde, iki devasa 'V' ve devasa video duvarlarıyla karakterize edilen devasa bir sahneye nefes kesen bir girişle başlıyor. İlk gitar akoruyla birlikte kalabalık, saf rock büyüsüyle dolu bir geceyi bekleyerek alkış ve çığlıklarla patlıyor. Set listesi, Vasco'nun onlarca yıllık kariyeri boyunca bir yolculuk, zamansız klasikleri daha yeni şarkılarla karıştırıyor ve daha 'sert ve saf' bir temel temaya sahip, belki de geçmiş turlara göre daha az duygusal. 'Blasco Rossi' ile yapılan saldırının ardından 'Asilo Republic', Başbakan Meloni'ye 'adak' ile başlıyor ve şarkıda 'Giorgia' ismi birkaç kez telaffuz ediliyor. 'Artık yeter' konuşmasında yardımcısı Matteo Salvini'ye de laf atmaktan kaçınmıyor.
'Yaptığınız hatalar', 'Il Survivsuto' serisinin müziklerinin yayınlanmasının ardından canlı yayına çıkıyor. Vasco çığlık atıyor, kollarını açıyor, mikrofon standına tutunuyor, kalabalığı kışkırtıyor ve heyecanlanıyor. “Biz her zaman buradayız, aklı başında ve canlıyız, sonunda Milano'dayız, diyor. Biz rock yapmak için buradayız, bu evrendeki en güçlü gösteri, muhteşem yediden ilki: yedi kez San Siro.”
Adrenalin dolu 'Gli Sari Sopra'dan, 'C'è chi dice no' marşına kadar en zor parçalar, onu ünlü yapan baladlarla her zaman dönüşümlü olarak çalınıyor. 'Sally', 'Canzone per te', dokunaklı 'Gli Angeli' ve kuşakların marşları 'Sono Solo Noi', 'Bollicine', 'Vita Spericolata'yı da unutmadan. Ve sonra yirmi dakikalık karışık, hepsi kadınsı. 'Geri Sarma' ile birden fazla sütyenin giymenin dayanılmaz hale geldiği daha eğlenceli anlar yaşanıyor. Ve Blasco'nun şarkı söylemesine bile gerek kalmayacağı 'Albachiara' ile kaçınılmaz destansı kapanış, çünkü hayranlar bununla ilgileniyor.
Vasco, Vasco'dur. Ulaşılamaz. Plak adamı ve İtalyan müziğinin yaşayan efsanesi. Yıllar geçtikçe, çok aktif olduğu sosyal medya aracılığıyla bile diyalog kurduğu ve bazen canlı tartışmalara girdiği, düşünce ve bazen de eğlenceli anları paylaştığı kamusal benliğiyle benzersiz bir duygusal bağ kurdu. Bu canlı yayın onun uzun kariyerini, karşılaştığı zorlukları ve onu her zaman destekleyen hayranlarının koşulsuz sevgisini anlatıyor. Ama aynı zamanda hepimizden bahsediyor, her şarkı hayatımızın bir kesiti. 72 yaşındaki bu inanılmaz kişi için San Siro'daki yedi geceden ilki, müzik, duygu ve enerjinin zaferi ve aynı derecede muhteşem altı akşam daha vaad ediyor. (Federica Mochi tarafından)
Yedi gösteriyle burada toplam iki buçuk milyondan fazla izleyicinin önünde otuz altı kez sahneye çıkacak. Onun gibisi asla yok. Biletleri tükenen bir Meazza, en deneyimli rock yıldızını bile titretecek, göğsüne bir madalya gibi sabitlenecek bir başarıdır, ancak Vasco için bu her zamanki gibi bir iş. İşte burada 'çetesine' unutulmaz bir performans sergiliyor.
Nesiller arası ve aşırılıkçı bir fandom: Birçokları için Vasco rock'tır ve hiçbir karşılaştırma veya müdahale kabul edilmez. Sadece 30 bin seyircili taraftar kulübü için düzenlenen Bibione'de bunu başarabilenler zaten 'veri sıfır'daydı. Bireysel konserlerden ziyade turları toplamaya alışmış bir izleyici kitlesi. Milano'da geceyi giriş kapılarının önünde geçirenler, her ne şekilde olursa olsun sırf orada olmak için ülkeyi baştan başa geçenler var. Ve yedi randevunun tamamı için bilet satın alan kişi.
Akşam tam zamanında, tam saat 20.45'te, 87 metre genişliğinde, 25 metre derinliğinde ve 28 metre yüksekliğinde, iki devasa 'V' ve devasa video duvarlarıyla karakterize edilen devasa bir sahneye nefes kesen bir girişle başlıyor. İlk gitar akoruyla birlikte kalabalık, saf rock büyüsüyle dolu bir geceyi bekleyerek alkış ve çığlıklarla patlıyor. Set listesi, Vasco'nun onlarca yıllık kariyeri boyunca bir yolculuk, zamansız klasikleri daha yeni şarkılarla karıştırıyor ve daha 'sert ve saf' bir temel temaya sahip, belki de geçmiş turlara göre daha az duygusal. 'Blasco Rossi' ile yapılan saldırının ardından 'Asilo Republic', Başbakan Meloni'ye 'adak' ile başlıyor ve şarkıda 'Giorgia' ismi birkaç kez telaffuz ediliyor. 'Artık yeter' konuşmasında yardımcısı Matteo Salvini'ye de laf atmaktan kaçınmıyor.
'Yaptığınız hatalar', 'Il Survivsuto' serisinin müziklerinin yayınlanmasının ardından canlı yayına çıkıyor. Vasco çığlık atıyor, kollarını açıyor, mikrofon standına tutunuyor, kalabalığı kışkırtıyor ve heyecanlanıyor. “Biz her zaman buradayız, aklı başında ve canlıyız, sonunda Milano'dayız, diyor. Biz rock yapmak için buradayız, bu evrendeki en güçlü gösteri, muhteşem yediden ilki: yedi kez San Siro.”
Adrenalin dolu 'Gli Sari Sopra'dan, 'C'è chi dice no' marşına kadar en zor parçalar, onu ünlü yapan baladlarla her zaman dönüşümlü olarak çalınıyor. 'Sally', 'Canzone per te', dokunaklı 'Gli Angeli' ve kuşakların marşları 'Sono Solo Noi', 'Bollicine', 'Vita Spericolata'yı da unutmadan. Ve sonra yirmi dakikalık karışık, hepsi kadınsı. 'Geri Sarma' ile birden fazla sütyenin giymenin dayanılmaz hale geldiği daha eğlenceli anlar yaşanıyor. Ve Blasco'nun şarkı söylemesine bile gerek kalmayacağı 'Albachiara' ile kaçınılmaz destansı kapanış, çünkü hayranlar bununla ilgileniyor.
Vasco, Vasco'dur. Ulaşılamaz. Plak adamı ve İtalyan müziğinin yaşayan efsanesi. Yıllar geçtikçe, çok aktif olduğu sosyal medya aracılığıyla bile diyalog kurduğu ve bazen canlı tartışmalara girdiği, düşünce ve bazen de eğlenceli anları paylaştığı kamusal benliğiyle benzersiz bir duygusal bağ kurdu. Bu canlı yayın onun uzun kariyerini, karşılaştığı zorlukları ve onu her zaman destekleyen hayranlarının koşulsuz sevgisini anlatıyor. Ama aynı zamanda hepimizden bahsediyor, her şarkı hayatımızın bir kesiti. 72 yaşındaki bu inanılmaz kişi için San Siro'daki yedi geceden ilki, müzik, duygu ve enerjinin zaferi ve aynı derecede muhteşem altı akşam daha vaad ediyor. (Federica Mochi tarafından)