Müjde Işıl – 1960 darbesinden daha sonra başa geçen Cemal Gürsel’in talimatıyla 1961’de birinci yerli arabanın üretilmesine başlanmıştı. Neredeyse dört buçuk ayda tamamlanan arabalardan Gürsel’in bindiği, akaryakıtı bittiği için yolda kalınca projenin başarısız olduğu algısıyla seri üretime geçilmedi. O süreci anlatan “Devrim Arabaları” sinemasından 14 sene daha sonra emsal bir gerçek kıssa sinemalarımızda… “Bandırma Füze Kulübü” darbeden birkaç sene önceye, ‘50’lerin sonlarına gdolayıyor bizleri. Bandırma Lisesi’nde öğrenci bir küme, Umut’un liderliğinde füze çalışmalarına girişiyor ki o sırada Rusya ve Amerika önemli bir yarış ortasında. Lakin bu eforun önüne daima maniler çıkıyor.
Konu ve biraz da periyot olarak misal gözükse de “Devrim Arabaları” ile “Bandırma Füze Kulübü” farklı şekillere sahip. “Bandırma Füze Kulübü” sürecin kendisine ağırlaşmak yerine daha hayli duygusal ve nostaljik bir anlatı benimsiyor. Füze çalışmalarından, nasıl ter döküldüğünden, küme arasındakilerin motivasyonundan çok ikili duygusal bağlantılar daha ön planda. Güya Ömer Faruk Sorak’ın “Aşk Tesadüfleri Sever”inin duygusu ağır bassın istenmiş. Nostalji hissini yaşatmak için müzikler de baskın olarak kullanılmış. ötürüsıyla karakterlerin içindeki duygusal münasebete odaklanırken füze çalışmalarının akıbeti, detayları ikinci planda kalıyor birden fazla vakit.
Çalışmaların önündeki mani olarak tek bir istikameti işaret etmiyor sinema. İlim irfan konusunda Atatürk’ün ileri görüşlülüğüne vurgu yaptıktan daha sonra o dönemki iktidar belediyesini, çocuklara sonuna kadar dayanak çıkmadığı; muhalefeti tutan gazeteyi ise yeniliklere karşı olduğu ve gençleri anlamadığı için eleştirirken “dış güç”ü de tekere çomak sokan merkez olarak konumluyor. Eğitimli, meraklı, üretken bilim insanlarımızın buradan gidip de yurt haricinde el üstünde tutulması ise yenisi de karşılayan bir gönderme.
Filmin derinlikle yazılamamış, yer yer kartonlaşan karakterlerinin dezavantajı ise kimi oyuncuların performanslarıyla kapanıyor. Bilhassa Alina Boz ve Deniz Can Aktaş’ın sempatisi, seyirciye geçiyor. Altan Erkekli neredeyse tek başına sinemamızın belediye lideri kotasını doldururken Erkan Kolçak Köstendil ise sinemanın en dikkat çeken karakterine hayat veriyor.
Ömer Faruk Sorak: “Gerçek öykümüz bu sinemayla öğrenilecek”
Devrim otomobillerine şayet müsaade verilseydi bugün yerli arabası fazlacatan üretmiş, dünyaya ihraç eder duruma gelmiştik. Misal biçimde bu uğraşların uzay teknolojisinde geciktirilmesi, bizim dışa bağımlı kalmamızı isteyen güçlerin bizim üzerimizdeki baskısından kaynaklanıyor diye düşünüyorum. İhtilal otomobillerini da füze çalışmalarını da misal biçimde sabote edilerek son verilmiş uğraşlar olarak görülüyorum. Bu ülkede beşerler şimdiye kadar neleri denemişler ancak önleri kesilmiş. Vatan sevgisinin en büyük göstergesi ülkemizdeki kalkınma eforlarının önünü açmak, mani olana mahzur olmaktan geçiyor. “Bandırma Füze Kulübü”nü izlediğinde “Bu sahiden yaşanmış mı? Biz bunu hiç bilmiyorduk,” diyecek hayli önemli bir genç kitle olacağını düşünüyorum. Biroldukca insan bu biçimde bir gerçek öykümüzün olduğunu bu sinemayla öğrenecek.
Konu ve biraz da periyot olarak misal gözükse de “Devrim Arabaları” ile “Bandırma Füze Kulübü” farklı şekillere sahip. “Bandırma Füze Kulübü” sürecin kendisine ağırlaşmak yerine daha hayli duygusal ve nostaljik bir anlatı benimsiyor. Füze çalışmalarından, nasıl ter döküldüğünden, küme arasındakilerin motivasyonundan çok ikili duygusal bağlantılar daha ön planda. Güya Ömer Faruk Sorak’ın “Aşk Tesadüfleri Sever”inin duygusu ağır bassın istenmiş. Nostalji hissini yaşatmak için müzikler de baskın olarak kullanılmış. ötürüsıyla karakterlerin içindeki duygusal münasebete odaklanırken füze çalışmalarının akıbeti, detayları ikinci planda kalıyor birden fazla vakit.
Çalışmaların önündeki mani olarak tek bir istikameti işaret etmiyor sinema. İlim irfan konusunda Atatürk’ün ileri görüşlülüğüne vurgu yaptıktan daha sonra o dönemki iktidar belediyesini, çocuklara sonuna kadar dayanak çıkmadığı; muhalefeti tutan gazeteyi ise yeniliklere karşı olduğu ve gençleri anlamadığı için eleştirirken “dış güç”ü de tekere çomak sokan merkez olarak konumluyor. Eğitimli, meraklı, üretken bilim insanlarımızın buradan gidip de yurt haricinde el üstünde tutulması ise yenisi de karşılayan bir gönderme.
Filmin derinlikle yazılamamış, yer yer kartonlaşan karakterlerinin dezavantajı ise kimi oyuncuların performanslarıyla kapanıyor. Bilhassa Alina Boz ve Deniz Can Aktaş’ın sempatisi, seyirciye geçiyor. Altan Erkekli neredeyse tek başına sinemamızın belediye lideri kotasını doldururken Erkan Kolçak Köstendil ise sinemanın en dikkat çeken karakterine hayat veriyor.
Ömer Faruk Sorak: “Gerçek öykümüz bu sinemayla öğrenilecek”
Devrim otomobillerine şayet müsaade verilseydi bugün yerli arabası fazlacatan üretmiş, dünyaya ihraç eder duruma gelmiştik. Misal biçimde bu uğraşların uzay teknolojisinde geciktirilmesi, bizim dışa bağımlı kalmamızı isteyen güçlerin bizim üzerimizdeki baskısından kaynaklanıyor diye düşünüyorum. İhtilal otomobillerini da füze çalışmalarını da misal biçimde sabote edilerek son verilmiş uğraşlar olarak görülüyorum. Bu ülkede beşerler şimdiye kadar neleri denemişler ancak önleri kesilmiş. Vatan sevgisinin en büyük göstergesi ülkemizdeki kalkınma eforlarının önünü açmak, mani olana mahzur olmaktan geçiyor. “Bandırma Füze Kulübü”nü izlediğinde “Bu sahiden yaşanmış mı? Biz bunu hiç bilmiyorduk,” diyecek hayli önemli bir genç kitle olacağını düşünüyorum. Biroldukca insan bu biçimde bir gerçek öykümüzün olduğunu bu sinemayla öğrenecek.