Actinopteri
New member
Üç oğlan arasındaki yoğun bir kucaklaşma, dönen kamera, müzik ve büyüyen acı, Paolo Sorrentino, merakla beklenen yeni filmi 'Parthenope'nin bazı görüntülerini göstermek için Giffoni Film Festivali'ni seçtivarış 24 Ekim'de sinemalarda ve 19 Eylül'de bazı özel ön gösterimlerle.
“Bu, filmin en önemli sahnelerinden biri,” diyor Oscar ödüllü, çünkü 'Parthenope' “gençlik hakkında, genç olmanın ne anlama geldiği hakkında bir film ve ben tam da tüm gençlere ulaşmak için Giffoni'yi seçtim”. Bağlantıdaki yönetmen ve odadaki üç başkahraman Celeste Dalla Porta (Parthenope giovane), Dario Aita, Daniele Rienzo, kendileri ve film hakkında konuşuyorlar. “Genç olmak büyük bir sorumluluk,” diyor Sorrentino, “çünkü gençken geleceği ve aynı zamanda geçmişinizi inşa ediyorsunuz: en canlı, melankolik, aydınlık ve ışıltılı şekilde hatırlayacağımız şey”. Ve ekliyor: “Bu sahne, geleceği veya geçmişi düşünmeden genç olduğunuz anlardan birini anlatıyor. Umarım sizler, Sandro Penna'nın dediği gibi, o kadar canlı olduğunuz ve o kadar da canlı olamayacağınız, şimdiki zamanın sadece gerçekleştiği o anları olabildiğince çok yaşayabilirsiniz. Bir sevgi hissi, sizi geleceğin inşa ettiği bağlara karşı artık koymayan bir şimdiki zaman”.
Ana karakterlerin sabahın 4'ünde çekildiğini söylediği sahne hakkında Dalla Porta şunları ekliyor: “Bana bazen en güzel anlarda hissettiğiniz güçlü bir melankoli hissi verdi. Bir sevgi, özgürlük, paylaşım anı vardı, bir kucaklaşma gibi ve o kucaklaşmada bir eksiklik olduğunu fark ettim. Bana birbirimizi arama ve birlikte bir şeyler arama hissi verdi”.
Giffoner'ların şiirsel temaları hakkındaki sorularını yanıtlayan Sorrentino, “Bilmediklerim, hazırlıksız olduğum şeyler hakkında filmler yapıyorum” yorumunu yapıyor ve 'Parthenope' hakkında tekrar konuşurken ekliyor: “Napoli'yi veya kadınları iyi tanımıyorum. Ve bunu fark ettim, hayatımın çoğunu Napoli'de geçirmiş olsam ve hayatımın büyük bir bölümünü kadınlar hakkında düşünerek geçirmiş olsam da. Ve dedim ki, neden kadınlar ve Napoli hakkında bir film yapmayayım?”.
Yönetmen, izleyiciye sinema mesleği ve sanatını yaratma biçimi hakkında birçok fikir sunuyor: “Her zaman asla yapamayacağım şeyi yapmaya çalışıyorum – diye itiraf ediyor Sorrentino – yani bir şaheser.” Bir aktör olmanın zorlukları konusunda yönetmenin hiç şüphesi yok “iyi bir aktör olmak önemsizdir, ancak bir aktör olmak için kendinizden kurtulmanız gerekir. İyi bir aktör kendine çok fazla odaklanır. Kendinizden çıkmanız gerekir. Ve kendilerini yabancılaştıranlar – 'aktörlerin aktörleri – dünyada 8, en fazla 10 kişidir”.
Önceki çalışması “It Was the Hand of God” ile karşılaştırıldığında, her ikisi de Napoli'den bahsetse de, Oscar ödüllü önemli bir fark olduğunu fark ediyor: “'Parthenope' gençken hayalini kurduğum hayatı anlatırken, 'It Was the Hand of God'da yaşadığım hayat vardı”. Celeste Dalla Porta film ve başkahramanın rolü hakkında karakterinin bakışını doğru bir şekilde anlatıyor, “Parthenope'nin şehrine nasıl baktığını, onu nasıl gözlemlediğini ve bıraktığını anlatan bir bakış. Bu, onun yolculuğunun bir sentezi, onun gizemli bakışı Napoli'nin bu deniziyle derin bir bağlantı içinde”.
“Bu, filmin en önemli sahnelerinden biri,” diyor Oscar ödüllü, çünkü 'Parthenope' “gençlik hakkında, genç olmanın ne anlama geldiği hakkında bir film ve ben tam da tüm gençlere ulaşmak için Giffoni'yi seçtim”. Bağlantıdaki yönetmen ve odadaki üç başkahraman Celeste Dalla Porta (Parthenope giovane), Dario Aita, Daniele Rienzo, kendileri ve film hakkında konuşuyorlar. “Genç olmak büyük bir sorumluluk,” diyor Sorrentino, “çünkü gençken geleceği ve aynı zamanda geçmişinizi inşa ediyorsunuz: en canlı, melankolik, aydınlık ve ışıltılı şekilde hatırlayacağımız şey”. Ve ekliyor: “Bu sahne, geleceği veya geçmişi düşünmeden genç olduğunuz anlardan birini anlatıyor. Umarım sizler, Sandro Penna'nın dediği gibi, o kadar canlı olduğunuz ve o kadar da canlı olamayacağınız, şimdiki zamanın sadece gerçekleştiği o anları olabildiğince çok yaşayabilirsiniz. Bir sevgi hissi, sizi geleceğin inşa ettiği bağlara karşı artık koymayan bir şimdiki zaman”.
Ana karakterlerin sabahın 4'ünde çekildiğini söylediği sahne hakkında Dalla Porta şunları ekliyor: “Bana bazen en güzel anlarda hissettiğiniz güçlü bir melankoli hissi verdi. Bir sevgi, özgürlük, paylaşım anı vardı, bir kucaklaşma gibi ve o kucaklaşmada bir eksiklik olduğunu fark ettim. Bana birbirimizi arama ve birlikte bir şeyler arama hissi verdi”.
Giffoner'ların şiirsel temaları hakkındaki sorularını yanıtlayan Sorrentino, “Bilmediklerim, hazırlıksız olduğum şeyler hakkında filmler yapıyorum” yorumunu yapıyor ve 'Parthenope' hakkında tekrar konuşurken ekliyor: “Napoli'yi veya kadınları iyi tanımıyorum. Ve bunu fark ettim, hayatımın çoğunu Napoli'de geçirmiş olsam ve hayatımın büyük bir bölümünü kadınlar hakkında düşünerek geçirmiş olsam da. Ve dedim ki, neden kadınlar ve Napoli hakkında bir film yapmayayım?”.
Yönetmen, izleyiciye sinema mesleği ve sanatını yaratma biçimi hakkında birçok fikir sunuyor: “Her zaman asla yapamayacağım şeyi yapmaya çalışıyorum – diye itiraf ediyor Sorrentino – yani bir şaheser.” Bir aktör olmanın zorlukları konusunda yönetmenin hiç şüphesi yok “iyi bir aktör olmak önemsizdir, ancak bir aktör olmak için kendinizden kurtulmanız gerekir. İyi bir aktör kendine çok fazla odaklanır. Kendinizden çıkmanız gerekir. Ve kendilerini yabancılaştıranlar – 'aktörlerin aktörleri – dünyada 8, en fazla 10 kişidir”.
Önceki çalışması “It Was the Hand of God” ile karşılaştırıldığında, her ikisi de Napoli'den bahsetse de, Oscar ödüllü önemli bir fark olduğunu fark ediyor: “'Parthenope' gençken hayalini kurduğum hayatı anlatırken, 'It Was the Hand of God'da yaşadığım hayat vardı”. Celeste Dalla Porta film ve başkahramanın rolü hakkında karakterinin bakışını doğru bir şekilde anlatıyor, “Parthenope'nin şehrine nasıl baktığını, onu nasıl gözlemlediğini ve bıraktığını anlatan bir bakış. Bu, onun yolculuğunun bir sentezi, onun gizemli bakışı Napoli'nin bu deniziyle derin bir bağlantı içinde”.