YETENEKLE DEĞİL GÖRMEKLE ALAKALI
Zehra Gürler, 2015 yılından beri etrafında gördüğü biroldukca nesneyi belirli başlı imgelere benzettiğini ve imkân buldukça da onlarla yeni imgeler oluşturduğunu söylemiş oldu. Gürler, çatlakları ve lekeleri sanatsal birer imgeye dönüştürme sürecini şöyleki anlattı:
“Aslında bu bir çocukluk refleksi. Çocukluğumuzda bulutlara bakıp bir şeylere benzetiyorduk. Lakin bu benzettiğimiz şeyleri dönüştürme eğilimi biraz yetenekle bağdaştırılıyor. Ancak bunun bu biçimde olmadığını, görmekle alakalı bir şey olduğunu düşünüyorum. Ekseriyetle gezerek, yolda bulduğum çiçekleri, ağaç yapraklarını, meyveleri kullanarak fotoğraflar yapıyor, gördüğüm nesneleri dönüştürüyorum. ötürüsıyla bunu hem kendi yaşantımda birebir vakitte öğretmenlik yaşantımda uyguluyorum.”
MAKUS ÖRNEKLER UYGUNA DÖNÜŞÜYOR
Gürler, öğrencilerini de derslerinde bahçeye çıkararak buldukları ufacık bir alçıyla, toprakla, taşla gördüğü bir şeyi resmetmelerini sağladığını söylemiş oldu. Gürler, birebir vakitte öğrencilerinin duvarlardaki eskime ya da yıpranmadan kaynaklanan makus manzaraların de dönüştürdüğünü anlattı. Gürler, “Kötü bir manzarayı; çiçek, kelebek, kuş üzere figürlere dönüştürüyorlar. Bu sayede etraflarını de güzelleştiriyorlar. Kendilerince yanlışı, doğruya dönüştürüyorlar. Bunun çocukların üstünde olumlu katkıları oluyor” dedi.
‘EĞİTİM VE ÖĞRETİME YAKLAŞTILAR’
Gürler, ders verdiği sınıflarında 3 özel eğitim öğrencisinin olduğunu söylemiş oldu. Bilhassa de bu stil çalışmaların onlara büyük katkı sağladığını anlatan Gürler, “Bu alan o öğrencilerimize sahiden de bir şeyler yaratmak ve oyalanmak için fazlaca hoş bir imkân sağladı. Onları sakinleştirip, eğitim ve öğretime daha da yaklaştırdı. Bu fazlaca bariz görünen ve hayli heyecan duyduğum bir şey oldu” diye konuştu.
GÜNLÜK YAŞANTILARINDA DA UYGULUYORLAR
Gürler, öğrencilerinin günlük yaşantısında da gördükleri çatlak ya da lekeleri bir imgeye dönüştürdüklerini söylemiş oldu. Ancak Gürler’in bu alışkanlığının yalnızca derslerine girdiği öğrencilerine tesiri olmadı, toplumsal medyada yayınladığı görüntüleri izleyen 7-15 yaş aralığındaki öğrenciler de kendi kendilerine bu usul çalışmaları gerçekleştirmeye başladı.
Zehra Gürler, 2015 yılından beri etrafında gördüğü biroldukca nesneyi belirli başlı imgelere benzettiğini ve imkân buldukça da onlarla yeni imgeler oluşturduğunu söylemiş oldu. Gürler, çatlakları ve lekeleri sanatsal birer imgeye dönüştürme sürecini şöyleki anlattı:
“Aslında bu bir çocukluk refleksi. Çocukluğumuzda bulutlara bakıp bir şeylere benzetiyorduk. Lakin bu benzettiğimiz şeyleri dönüştürme eğilimi biraz yetenekle bağdaştırılıyor. Ancak bunun bu biçimde olmadığını, görmekle alakalı bir şey olduğunu düşünüyorum. Ekseriyetle gezerek, yolda bulduğum çiçekleri, ağaç yapraklarını, meyveleri kullanarak fotoğraflar yapıyor, gördüğüm nesneleri dönüştürüyorum. ötürüsıyla bunu hem kendi yaşantımda birebir vakitte öğretmenlik yaşantımda uyguluyorum.”
MAKUS ÖRNEKLER UYGUNA DÖNÜŞÜYOR
Gürler, öğrencilerini de derslerinde bahçeye çıkararak buldukları ufacık bir alçıyla, toprakla, taşla gördüğü bir şeyi resmetmelerini sağladığını söylemiş oldu. Gürler, birebir vakitte öğrencilerinin duvarlardaki eskime ya da yıpranmadan kaynaklanan makus manzaraların de dönüştürdüğünü anlattı. Gürler, “Kötü bir manzarayı; çiçek, kelebek, kuş üzere figürlere dönüştürüyorlar. Bu sayede etraflarını de güzelleştiriyorlar. Kendilerince yanlışı, doğruya dönüştürüyorlar. Bunun çocukların üstünde olumlu katkıları oluyor” dedi.
‘EĞİTİM VE ÖĞRETİME YAKLAŞTILAR’
Gürler, ders verdiği sınıflarında 3 özel eğitim öğrencisinin olduğunu söylemiş oldu. Bilhassa de bu stil çalışmaların onlara büyük katkı sağladığını anlatan Gürler, “Bu alan o öğrencilerimize sahiden de bir şeyler yaratmak ve oyalanmak için fazlaca hoş bir imkân sağladı. Onları sakinleştirip, eğitim ve öğretime daha da yaklaştırdı. Bu fazlaca bariz görünen ve hayli heyecan duyduğum bir şey oldu” diye konuştu.
GÜNLÜK YAŞANTILARINDA DA UYGULUYORLAR
Gürler, öğrencilerinin günlük yaşantısında da gördükleri çatlak ya da lekeleri bir imgeye dönüştürdüklerini söylemiş oldu. Ancak Gürler’in bu alışkanlığının yalnızca derslerine girdiği öğrencilerine tesiri olmadı, toplumsal medyada yayınladığı görüntüleri izleyen 7-15 yaş aralığındaki öğrenciler de kendi kendilerine bu usul çalışmaları gerçekleştirmeye başladı.