Actinopteri
New member
Yirmi iki dansçı, kendilerini dansın tarihini (ve efsanesini) yapan müzikal sayfalarla karşılaştırmaya girişti. Bu, Malandain Ballet Biarritz’in Alighieri Tiyatrosu’nun 2023 Sezonu dans programını taçlandırmak için önerdiği ‘Stravinskij Akşamı’. 11 Mart (20.30) ve 12 (15.30) tarihlerinde şirket, yeniden doğuş ve yaşamsal gücü simgeleyen bir diptik olan ‘Ateş Kuşu’ ve ‘Bahar Şenliği’ ile Ravenna’ya geri dönüyor. İlk başlık, dans eden bedenin gücüne, şehvetine, virtüözlüğüne ve aynı zamanda insanlığına modern bir bakış getirmek için koreografik izi klasik bale kültüründen kaçan kurucu ve sanat yönetmeni Thierry Malandain tarafından yeniden yorumlandı.
Stravinsky ve Fokine, Diaghilev’in Ballets Russes için 1910 Paris’teki ilk çıkışında Rus peri masalı geleneğinden yararlandı. Malandain bunun yerine, ateş kuşunu insanlara teselli ve umut getiren bir ‘ışık kayıkçısı’ yapma noktasına kadar, cenneti ve yeri birbirine bağlayan yaratıkların sembolizmine odaklandı. 2018’den beri şirketle ilişkilendirilen Fransız koreografisinin yükselen yıldızı Martin Harriague’ye göre “The Rite of Spring” bile, çağdaşlıkla renklenirken efsanevi ve kutsal boyutu olduğu gibi tutmayı amaçlıyor. Belirgin bir şekilde bedensel ve patlayıcı dil, doğanın yeniden doğan tüm öfkesini ve gizemini, hareket ve ritimde yeşeren yaşamsal dürtüyü geri verir.
Thierry Malandain şöyle açıklıyor: “Kültürüm klasik bale kültürüdür ve herhangi bir karmaşıklık olmadan ona bağlı kalırım.” dansçılar için malzeme ve kaynaklar. Bu yüzden birisi için klasik, başkaları için çağdaş olmaktan zevk alıyorum, sadece sevdiğim dansı arıyorum. Sadece zevk izi bırakmakla kalmayan, aynı zamanda özle bağlantılı bir dans – diye ekliyor. Varlığın zorluklarına bir yanıt olarak kutsalın”.
Fokine, Nijinsky, Massine, Balanchine gibi koreografların kariyerine silinmez bir şekilde damgasını vuran ve sayısız versiyon ve yeniden yorumlamaya yer bırakan bestecinin müziğinden yararlanarak ‘Stravinskij Akşamı’nın tam olarak yansıttığı bir dans felsefesi. “The Firebird” için Malandain, 1945’te Balanchine tarafından zaten kullanılan orkestra süitinin küçültülmesi üzerinde çalıştı. Besteci Reynaldo Hahn’ın “yukarıdan gelen saf, güçlü bir nefes” hakkındaki yorumundan esinlenen koreografi, Assisi’li Aziz Francis’i çağrıştırıyor. kuş kardeşleriyle sohbet eden bir doğa şairi… aynı zamanda ruhun ölümsüzlüğünün ve İsa’nın dirilişinin sembolü olarak Anka kuşu.
Martin Harriague ise insan ve doğa arasındaki ilişkiyi endişe kadar hayranlık kaynağı da buluyor. “Bahar Ayini”nde hayatın yeniden doğuşu aynı zamanda bir hayatta kalma mücadelesidir, Stravinsky’nin yaratımının ikonoklastik dehasında örtük olarak şiddet içeren bir şiirdir. Harriague, bestecinin orijinal niyetini, Stravinsky’nin 1913’te yayınlanan bir makalede belirttiği gibi, “doğa biçimlerini yenilediğinde karanlık ve muazzam bir his, evrensel dürtünün karanlık ve derin bir dalgası” olan bir pagan ayini temsil etme niyetini koruyor.
Harriague, müziğin vuran ritmiyle uyum içinde, ilkel hareketin ve dansçı grubunun içinde geliştiği, sardığı, açtığı, büzüldüğü fraktal figürlerin ifade gücüne odaklanmak için tüm jestsel lirizmden vazgeçer. Ayrıca bu durumda, geniş tarihsel yorumlar galerisinden yapılan alıntılarda eksiklik yoktur, örneğin o zamanlar klasik dilden bir kopuş unsuru olan Nijinsky’nin baharın nabız atışlarını işaret eden ayaklar altına alması.
Stravinsky ve Fokine, Diaghilev’in Ballets Russes için 1910 Paris’teki ilk çıkışında Rus peri masalı geleneğinden yararlandı. Malandain bunun yerine, ateş kuşunu insanlara teselli ve umut getiren bir ‘ışık kayıkçısı’ yapma noktasına kadar, cenneti ve yeri birbirine bağlayan yaratıkların sembolizmine odaklandı. 2018’den beri şirketle ilişkilendirilen Fransız koreografisinin yükselen yıldızı Martin Harriague’ye göre “The Rite of Spring” bile, çağdaşlıkla renklenirken efsanevi ve kutsal boyutu olduğu gibi tutmayı amaçlıyor. Belirgin bir şekilde bedensel ve patlayıcı dil, doğanın yeniden doğan tüm öfkesini ve gizemini, hareket ve ritimde yeşeren yaşamsal dürtüyü geri verir.
Thierry Malandain şöyle açıklıyor: “Kültürüm klasik bale kültürüdür ve herhangi bir karmaşıklık olmadan ona bağlı kalırım.” dansçılar için malzeme ve kaynaklar. Bu yüzden birisi için klasik, başkaları için çağdaş olmaktan zevk alıyorum, sadece sevdiğim dansı arıyorum. Sadece zevk izi bırakmakla kalmayan, aynı zamanda özle bağlantılı bir dans – diye ekliyor. Varlığın zorluklarına bir yanıt olarak kutsalın”.
Fokine, Nijinsky, Massine, Balanchine gibi koreografların kariyerine silinmez bir şekilde damgasını vuran ve sayısız versiyon ve yeniden yorumlamaya yer bırakan bestecinin müziğinden yararlanarak ‘Stravinskij Akşamı’nın tam olarak yansıttığı bir dans felsefesi. “The Firebird” için Malandain, 1945’te Balanchine tarafından zaten kullanılan orkestra süitinin küçültülmesi üzerinde çalıştı. Besteci Reynaldo Hahn’ın “yukarıdan gelen saf, güçlü bir nefes” hakkındaki yorumundan esinlenen koreografi, Assisi’li Aziz Francis’i çağrıştırıyor. kuş kardeşleriyle sohbet eden bir doğa şairi… aynı zamanda ruhun ölümsüzlüğünün ve İsa’nın dirilişinin sembolü olarak Anka kuşu.
Martin Harriague ise insan ve doğa arasındaki ilişkiyi endişe kadar hayranlık kaynağı da buluyor. “Bahar Ayini”nde hayatın yeniden doğuşu aynı zamanda bir hayatta kalma mücadelesidir, Stravinsky’nin yaratımının ikonoklastik dehasında örtük olarak şiddet içeren bir şiirdir. Harriague, bestecinin orijinal niyetini, Stravinsky’nin 1913’te yayınlanan bir makalede belirttiği gibi, “doğa biçimlerini yenilediğinde karanlık ve muazzam bir his, evrensel dürtünün karanlık ve derin bir dalgası” olan bir pagan ayini temsil etme niyetini koruyor.
Harriague, müziğin vuran ritmiyle uyum içinde, ilkel hareketin ve dansçı grubunun içinde geliştiği, sardığı, açtığı, büzüldüğü fraktal figürlerin ifade gücüne odaklanmak için tüm jestsel lirizmden vazgeçer. Ayrıca bu durumda, geniş tarihsel yorumlar galerisinden yapılan alıntılarda eksiklik yoktur, örneğin o zamanlar klasik dilden bir kopuş unsuru olan Nijinsky’nin baharın nabız atışlarını işaret eden ayaklar altına alması.