Actinopteri
New member
80 yıl önceki bir geceyle, 4 Mart 1943’ün doğum tarihi arasındaki geceyle ayrılır. Lucio Dallave aynı yılın 5 Mart’ında, doğduğu gün Lucio Battisti: onları birleştirmek için, ışığı hatırlatan ilk isme ek olarak, kaliteli İtalyan pop müziğinin Olympus’una doğrudan atanan şarkı yazarlarının aynı sanatsal kaderi. Birleşik ama asla yakınlaşma, asla sahnede ve hatta bir kayıt stüdyosunda birlikte bir performans.
Dahası, şarkılarının melodileri ve sözleri – Battisti örneğinde büyük ölçüde MoğolDalla prima al duo durumunda Bardotti-Baldazzisonra şairle olan ilişkiye Roberto Roversi – karşılaştırılabilir değillerdi: biri, Sabine, daha ‘samimi’ ve romantik; diğeri, Bolognese, bizi çevreleyen topluma daha çok yansıtılıyor. Deniz genel bir örnek olarak hizmet vermektedir.
İçinde “Güneşin Şarkısı”, Battisti şarkı söylüyor: “Ama yeşil suyu ve bizi hatırlıyor musun? Kayalar, beyaz fon … Gözlerin ne renk? Bana sorsan cevap vermem. Ah kara deniz, ah kara deniz, sen benim gibi açık ve şeffaftı”. içindeyken ‘deniz ne kadar derin’Dalla şöyle sesleniyor: “Düşüncenin rahatsız edici olduğu açık, düşünür bir balık kadar sessiz olsa ve bir balık kadar bloke etmek zor olsa da deniz onu korur. Deniz ne kadar derin! Düşünce okyanus gibidir, sen engelleyemezsin, çitle çeviremezsin, yani denizi yakıyorlar, denizi öldürüyorlar, denizi küçük düşürüyorlar, denizi büküyorlar.”
Battisti’nin soruları – “Bir kaya, denizi nasıl durdurabilir?” – bunun yerine Dalla’nın daha “yavan” olanlarından daha “felsefi”dir (bu durumda paylaşılan metin Francis De Gregori) – “Ama denizciler nasıl insansız yapar ve yine de gerçek erkek olarak kalır?” – ve bir aşkın sonu için ‘Pembe çiçekler, şeftali çiçeği’ Battisti itiraf ediyor: “Uçtuğumu sandım ve uçmadım, iki gözün mavisinin benim için her zaman gökyüzü olduğunu düşündüm: öyle değil!” Dalla ise tam tersine “Bir kelebek gibi kaçmak için ayağa kalktın, ama unutma ki ben de dışarı çıkıp uçmaya çalışmasaydım o sırada seni duvardan çivileyebilirdim” diyor.
Her ikisi için de büyük sayılar: Lucio Battisti 1969 ile 1994 arasında 17 albüm kaydetti; Lucio Dalla stüdyoda 1966 ile 2009 arasında 22 tane kaydetti. Başarılı şarkılarının tam bir sayımını yapmak imkansız, yol boyunca bazı kilometre taşlarını kaçırma riski her zaman var.
Ve eğer eski, tarihi televizyon düetleriyle övünürse bana aitikinci eşit derecede tarihi konserler De Gregori Ve birlikte Morandi. Battisti için boyuna fular, Dalla için ikonografik notalar olarak yün bere, birçok İtalyan için gitarlar ve sahilde şenlik ateşi başındaki ergenlikten olgunluğa ve ötesine hayatlarının müziği olan şarkıların notalarıyla ilişkilendirilmek üzere. .
(İle ilgili Enzo Bonaiuto)
Dahası, şarkılarının melodileri ve sözleri – Battisti örneğinde büyük ölçüde MoğolDalla prima al duo durumunda Bardotti-Baldazzisonra şairle olan ilişkiye Roberto Roversi – karşılaştırılabilir değillerdi: biri, Sabine, daha ‘samimi’ ve romantik; diğeri, Bolognese, bizi çevreleyen topluma daha çok yansıtılıyor. Deniz genel bir örnek olarak hizmet vermektedir.
İçinde “Güneşin Şarkısı”, Battisti şarkı söylüyor: “Ama yeşil suyu ve bizi hatırlıyor musun? Kayalar, beyaz fon … Gözlerin ne renk? Bana sorsan cevap vermem. Ah kara deniz, ah kara deniz, sen benim gibi açık ve şeffaftı”. içindeyken ‘deniz ne kadar derin’Dalla şöyle sesleniyor: “Düşüncenin rahatsız edici olduğu açık, düşünür bir balık kadar sessiz olsa ve bir balık kadar bloke etmek zor olsa da deniz onu korur. Deniz ne kadar derin! Düşünce okyanus gibidir, sen engelleyemezsin, çitle çeviremezsin, yani denizi yakıyorlar, denizi öldürüyorlar, denizi küçük düşürüyorlar, denizi büküyorlar.”
Battisti’nin soruları – “Bir kaya, denizi nasıl durdurabilir?” – bunun yerine Dalla’nın daha “yavan” olanlarından daha “felsefi”dir (bu durumda paylaşılan metin Francis De Gregori) – “Ama denizciler nasıl insansız yapar ve yine de gerçek erkek olarak kalır?” – ve bir aşkın sonu için ‘Pembe çiçekler, şeftali çiçeği’ Battisti itiraf ediyor: “Uçtuğumu sandım ve uçmadım, iki gözün mavisinin benim için her zaman gökyüzü olduğunu düşündüm: öyle değil!” Dalla ise tam tersine “Bir kelebek gibi kaçmak için ayağa kalktın, ama unutma ki ben de dışarı çıkıp uçmaya çalışmasaydım o sırada seni duvardan çivileyebilirdim” diyor.
Her ikisi için de büyük sayılar: Lucio Battisti 1969 ile 1994 arasında 17 albüm kaydetti; Lucio Dalla stüdyoda 1966 ile 2009 arasında 22 tane kaydetti. Başarılı şarkılarının tam bir sayımını yapmak imkansız, yol boyunca bazı kilometre taşlarını kaçırma riski her zaman var.
Ve eğer eski, tarihi televizyon düetleriyle övünürse bana aitikinci eşit derecede tarihi konserler De Gregori Ve birlikte Morandi. Battisti için boyuna fular, Dalla için ikonografik notalar olarak yün bere, birçok İtalyan için gitarlar ve sahilde şenlik ateşi başındaki ergenlikten olgunluğa ve ötesine hayatlarının müziği olan şarkıların notalarıyla ilişkilendirilmek üzere. .
(İle ilgili Enzo Bonaiuto)