Actinopteri
New member
Goonies'ten Goblin, Gremlin ve Sloth, “her biri kendi tarzında 'Junky World'ü, rap dünyasını ve günümüzün gerçekliğini temsil ediyor” DrefGold, şaşırtıcı olmayan bir şekilde 'Goblin' başlıklı yeni albümüyle yoluna devam ediyor ve 8 Kasım'dan itibaren mevcut. Elia Specolizzi doğumlu Bolognese'li rapçinin, önceki çalışmasının başarısından üç yıl sonra tarzının geri dönüşünü ve ilk çıkışında belli bir süreksizliği işaret eden, biraz intikam içeren olgun, samimi bir çalışma. DrefGold, AdnKronos'a şunları söyledi: “İlk albümümün sesinden gerçekten gurur duyuyorum ve memnunum. Bununla birlikte, kendimi güncellemek ve özellikle yeni seslerle güncel kalmaya çalışmak benim için her zaman önemli olmuştur. Albümde tam da bunu yapmaya çalıştım: Düşünmek için daha fazla zaman ayırın, neyin daha iyi olabileceğini anlayın ve her yönü daha dikkatli inceleyin. Bazen ilk albümü o kadar çılgın bir anda yaşarsınız ki, bir aydan diğerine çıkabilir. bir günden diğerine, tek başıma çünkü bu “an”. Bunun yerine, bu iş için her ayrıntıyla ilgilenmek ve gerçekten ihtiyaç duyulan her şeyi vermek için doğru zamana sahip olduğumu düşünüyorum.”
Albüme adını veren Goblin, “Benim 'sosyal zincirimde', piramidimde özel bir yeri var, zirvede, en yüksek figür – sanatçıyı ortaya koyuyor – benim için 'iyi bir düşman' gibi. Bazı filmlerde asla karşılaşmak istemeyeceğiniz olumsuz bir karakter vardır ama Goblin ise sohbet etmek istediğim biri. VE
her zaman olumlu bir şekilde yanımda oldu ve aynı zamanda bir intikam sembolü haline geldi, özellikle de bir süre aradan sonra albüm çıkarmadan sahneye döndüğüm için“. Bu çalışmayla onu en çok gururlandıran şey, “sıradan görünse bile – itiraf ediyor – ister hayranlar, ister genel halk, hatta sosyal medyada etkileşimde bulunan kişiler olsun, beni takip edenlerin takdir etmesidir ortalama. Bu benim için paradan bile daha değerli bir tatmin ve bunun bir klişe gibi görünebileceğini biliyorum ama gerçekten de öyle. Çalmaya gittiğimde ve orada dinleyecek 100 veya 200 kişi bulduğumda, yaptıklarınızın tanınmasının ne kadar önemli olduğunu ve bunun onlar için ne kadar anlamlı olduğunu anlıyorum.”
Bu ona “inanılmaz bir itici güç” veriyor ve şöyle açıklıyor: “Belirli bir mesafeyi korumakta zorlanıyorum. Hayranların benden istediği süreyi, belki de bunun zor olacağı durumlarda bile görmezden gelemem veya reddedemem. Kız arkadaşımla akşam yemeğine çıktığımda beni durdururlarsa ya da üzerimde gömlek bile olmadan soyunma odasında olsam yine de fotoğraf çekerim. Biraz saçma durumlarda bile fotoğraf çekeceğim”. DrefGold her zaman sahnenin devlerine uğramıştır: SferaEbbasta'dan Side Baby'ye, Dark Polo Gang'dan 'Oh Mami' ile Izi'ye, 'Heavy' şarkısıyla Guè'den Smokepurpp'a ve hatta Lo Stato Sociale ile İtalyan indie'sine girişler . Bu albüm bir istisna değildir ve bu başarıya sahiptir. Capo Plaza, Tedua, Tony Boy, Tony Effe, Bresh ve Pyrex tarafından. Ama işbirliği yapmayı hayal ettiği iki kişi var: “Young Thug, Shift ile birlikte, her şeyden önce – itiraf ediyor – Belki de ikisi kariyerim için en ikonik ve simgesel olanlardı. Onları neredeyse bu türün tanrıları, son on yılda pek çok kişiyi etkileyen sanatçılar olarak görüyorum. Özellikle son yıllarda bu kültürde köklü izler bıraktılar, dolayısıyla evet, şüphesiz ikisi diyebilirim.”
Doğrudan tekerlemelerin eşlik ettiği hipnotik sesler, DrefGold'un müziğinde ergenlikten beri doğup büyüyen hip hop müziğine olan tutku sayesinde Amerikan trap'ın etkisi açıkça görülüyor. “İtalya'daki tüm kentsel ve hip hop dünyası başlangıçta diğer ülkelerden ilham aldı, bu inkar edilemez – kendisi gözlemliyor – ancak zamanla, özellikle 2016'dan bugüne bu ilişki değişti. Örneğin Amerika'ya gittiğinizde, Sanki İtalya'nın özel bir dokunuşu varmış gibi bizi şık görüyorlar. Elbette bu kısmen işçiliğimizden, otomobil dünyasından ve ne yazık ki onlar için bir efsane olan mafya gibi stereotiplerden de kaynaklanıyor. ama hangisi yapar Bizim gerçek gerçekliğimizi yansıtmıyorlar, tıpkı bizim onlara dair sıklıkla sahip olduğumuz gibi, onlar da bize dair çarpık bir görüşe sahipler.”
Örneğin, Dark Polo Gang “başka hiçbir ülkede var olamayacak bir gruptur. Tanımladıkları kültürü yayıyorlar ve sahnemize damgasını vuran belirli bir dönemi temsil ediyorlar. Tıpkı Amerika'da yıllardır ikonik şehir figürlerinin olduğu gibi, rap ve trap, burada İtalya'da bile, bazen daha az anlaşılsa da, herkes tarafından tanınan ve saygı duyulan sanatçılar var”. DrefGold ise hem öncekiyle hem de mevcut sahnede gördükleriyle karşılaştırıldığında “her zaman mümkün olduğu kadar orijinal olmaya” çalışarak öne çıkmaya çalışıyor. “Tam tersi olmak istediğimden değil ama çoğu zaman farklı bir yaklaşımım olduğunu fark ediyorum. Sanki herkes siyah giymeye başladığında o rengin bana göre olmadığını fark ediyorum ve şimdiden siyah rengi düşünmeye başlıyorum. 'başka bir şey'. Bazen bu özgünlüğüm beni biraz yabancı hissettiriyor ama sonuçta beni farklı bir şey yaratmaya iten şey bu.”
Son yıllarda Sanremo'ya yabancı görünen müzik türleri bile Sanremo sahnesine çıktı ancak DrefGold, Ariston'un ilgi odağından pek etkilenmemiş gibi görünüyor: “Şu ana kadar gördüklerime göre tam olarak ikna olmadım – diyor -. Bana öyle geliyor ki her geçen yıl daha da büyük bir olay haline geliyor ama hala geleneksel İtalyan şarkısıyla çok bağlantılı.. Diğer röportajlarımda, albümümdeki Bresh müzik sahnesiyle ilişkinin benim için çok önemli olduğunu, çünkü bunu bir İtalyanlık parçası olarak gördüğümü söylemiştim ama Sanremo'da hala kendimizi belirli seslere yönlendirdiğimizi görüyorum. ve şu anda yaptığım işi tam olarak yansıtmayan konular.” Bunu söyledikten sonra, “Önceden katılma olasılığını dışlamıyorum. 'Ben asla oraya gitmem' diyenlerden değilim. Aslında asla asla deme. Belki bir gün gelecek, çeşitli nedenlerle ya da birisinin isteği üzerine bunu yapmak isteyeceğim. Belki bir ampul söner ve 'Neden olmasın?' diye düşünürüm. Ama bugün, yani 2025 ya da 2026'da beni orada göreceğinizi gerçekten sanmıyorum.”
(Federica Mochi tarafından)
Albüme adını veren Goblin, “Benim 'sosyal zincirimde', piramidimde özel bir yeri var, zirvede, en yüksek figür – sanatçıyı ortaya koyuyor – benim için 'iyi bir düşman' gibi. Bazı filmlerde asla karşılaşmak istemeyeceğiniz olumsuz bir karakter vardır ama Goblin ise sohbet etmek istediğim biri. VE
her zaman olumlu bir şekilde yanımda oldu ve aynı zamanda bir intikam sembolü haline geldi, özellikle de bir süre aradan sonra albüm çıkarmadan sahneye döndüğüm için“. Bu çalışmayla onu en çok gururlandıran şey, “sıradan görünse bile – itiraf ediyor – ister hayranlar, ister genel halk, hatta sosyal medyada etkileşimde bulunan kişiler olsun, beni takip edenlerin takdir etmesidir ortalama. Bu benim için paradan bile daha değerli bir tatmin ve bunun bir klişe gibi görünebileceğini biliyorum ama gerçekten de öyle. Çalmaya gittiğimde ve orada dinleyecek 100 veya 200 kişi bulduğumda, yaptıklarınızın tanınmasının ne kadar önemli olduğunu ve bunun onlar için ne kadar anlamlı olduğunu anlıyorum.”
Bu ona “inanılmaz bir itici güç” veriyor ve şöyle açıklıyor: “Belirli bir mesafeyi korumakta zorlanıyorum. Hayranların benden istediği süreyi, belki de bunun zor olacağı durumlarda bile görmezden gelemem veya reddedemem. Kız arkadaşımla akşam yemeğine çıktığımda beni durdururlarsa ya da üzerimde gömlek bile olmadan soyunma odasında olsam yine de fotoğraf çekerim. Biraz saçma durumlarda bile fotoğraf çekeceğim”. DrefGold her zaman sahnenin devlerine uğramıştır: SferaEbbasta'dan Side Baby'ye, Dark Polo Gang'dan 'Oh Mami' ile Izi'ye, 'Heavy' şarkısıyla Guè'den Smokepurpp'a ve hatta Lo Stato Sociale ile İtalyan indie'sine girişler . Bu albüm bir istisna değildir ve bu başarıya sahiptir. Capo Plaza, Tedua, Tony Boy, Tony Effe, Bresh ve Pyrex tarafından. Ama işbirliği yapmayı hayal ettiği iki kişi var: “Young Thug, Shift ile birlikte, her şeyden önce – itiraf ediyor – Belki de ikisi kariyerim için en ikonik ve simgesel olanlardı. Onları neredeyse bu türün tanrıları, son on yılda pek çok kişiyi etkileyen sanatçılar olarak görüyorum. Özellikle son yıllarda bu kültürde köklü izler bıraktılar, dolayısıyla evet, şüphesiz ikisi diyebilirim.”
Doğrudan tekerlemelerin eşlik ettiği hipnotik sesler, DrefGold'un müziğinde ergenlikten beri doğup büyüyen hip hop müziğine olan tutku sayesinde Amerikan trap'ın etkisi açıkça görülüyor. “İtalya'daki tüm kentsel ve hip hop dünyası başlangıçta diğer ülkelerden ilham aldı, bu inkar edilemez – kendisi gözlemliyor – ancak zamanla, özellikle 2016'dan bugüne bu ilişki değişti. Örneğin Amerika'ya gittiğinizde, Sanki İtalya'nın özel bir dokunuşu varmış gibi bizi şık görüyorlar. Elbette bu kısmen işçiliğimizden, otomobil dünyasından ve ne yazık ki onlar için bir efsane olan mafya gibi stereotiplerden de kaynaklanıyor. ama hangisi yapar Bizim gerçek gerçekliğimizi yansıtmıyorlar, tıpkı bizim onlara dair sıklıkla sahip olduğumuz gibi, onlar da bize dair çarpık bir görüşe sahipler.”
Örneğin, Dark Polo Gang “başka hiçbir ülkede var olamayacak bir gruptur. Tanımladıkları kültürü yayıyorlar ve sahnemize damgasını vuran belirli bir dönemi temsil ediyorlar. Tıpkı Amerika'da yıllardır ikonik şehir figürlerinin olduğu gibi, rap ve trap, burada İtalya'da bile, bazen daha az anlaşılsa da, herkes tarafından tanınan ve saygı duyulan sanatçılar var”. DrefGold ise hem öncekiyle hem de mevcut sahnede gördükleriyle karşılaştırıldığında “her zaman mümkün olduğu kadar orijinal olmaya” çalışarak öne çıkmaya çalışıyor. “Tam tersi olmak istediğimden değil ama çoğu zaman farklı bir yaklaşımım olduğunu fark ediyorum. Sanki herkes siyah giymeye başladığında o rengin bana göre olmadığını fark ediyorum ve şimdiden siyah rengi düşünmeye başlıyorum. 'başka bir şey'. Bazen bu özgünlüğüm beni biraz yabancı hissettiriyor ama sonuçta beni farklı bir şey yaratmaya iten şey bu.”
Son yıllarda Sanremo'ya yabancı görünen müzik türleri bile Sanremo sahnesine çıktı ancak DrefGold, Ariston'un ilgi odağından pek etkilenmemiş gibi görünüyor: “Şu ana kadar gördüklerime göre tam olarak ikna olmadım – diyor -. Bana öyle geliyor ki her geçen yıl daha da büyük bir olay haline geliyor ama hala geleneksel İtalyan şarkısıyla çok bağlantılı.. Diğer röportajlarımda, albümümdeki Bresh müzik sahnesiyle ilişkinin benim için çok önemli olduğunu, çünkü bunu bir İtalyanlık parçası olarak gördüğümü söylemiştim ama Sanremo'da hala kendimizi belirli seslere yönlendirdiğimizi görüyorum. ve şu anda yaptığım işi tam olarak yansıtmayan konular.” Bunu söyledikten sonra, “Önceden katılma olasılığını dışlamıyorum. 'Ben asla oraya gitmem' diyenlerden değilim. Aslında asla asla deme. Belki bir gün gelecek, çeşitli nedenlerle ya da birisinin isteği üzerine bunu yapmak isteyeceğim. Belki bir ampul söner ve 'Neden olmasın?' diye düşünürüm. Ama bugün, yani 2025 ya da 2026'da beni orada göreceğinizi gerçekten sanmıyorum.”
(Federica Mochi tarafından)